Aragorn |
Wysłany: Nie 19:31, 02 Mar 2008 Temat postu: |
|
Witam.
Chciałbym pokrótce przedstawić dlaczego moje planety noszą takie nazwy.
Zacznę od planety Matki czyli Gondoru.
Królestwo Gondoru zostało założone razem z królestwem Arnoru przez Elendila w 3320 DE po zatopieniu Númenoru. W czasie Wojny o Pierścień Gondor leżał na południe od Rohanu i na zachód od Mordoru, nad Zatoką Belfalas, jednak w czasach swojej największej świetności, które przypadają na jedenasty wiek Trzeciej Ery, rozciągał się od Pól Celebrantu na północy do Umbaru na południu i od Morza Rhûn na wschodzie po Gwathló na zachodzie.
Później jest planeta Argonath.
dwa potężne posągi Isildura i Anáriona, wyrzeźbione w skałach po obu stronach Anduiny, u wylotu wąwozu, który był wejściem na jezioro Nen Hithoel. Powstały po 1248 roku Trzeciej Ery, z rozkazu Rómendacila II. Posągi te oznaczały północną granicę Gondoru. Przetrwały, bez większych zniszczeń, do Czwartej Ery.
Następna planeta to Gondolin
Miasto i królestwo Elfów. Leżało w ukrytej dolinie Tumladen, otoczonej przez Echoriath, Góry Okrężne. Królem Gondolinu był Turgon.
Miasto zbudowane było na Amon Gwareth z białego kamienia. Dzięki mocy Ulma i ochronie orłów, Gondolin pozostawał ukryty i bezpieczny, z dala od wojen prowadzonych z Morgothem. Na skutek zdrady Maeglina, siostrzeńca Turgona, miasto zostało zdobyte przez armię orków, Balrogów, smoków i wilków w 511 roku P.E.
Gondolin był najpiękniejszym i najsłynniejszym miastem elfów w Śródziemiu. Zwane było również Ondolinde i Ukryty Królestwem. Mieszkańcami miasta byli Ñoldorowie i Sindarowie. Tylko trzech ludzi widziało jego piękno, byli to Hurin, Huor oraz Tuor, syn Huora, który poślubił Idril, córkę króla.
Nazwa Gondolin w sindarinie oznacza "Ukryta Skała", natomiast Ondolinde w quenya " Kamienna Pieśń".
Kolejna planeta to Amon Hen.
Jeden z trzech szczytów na południowym krańcu Nen Hithoel, położony na zachodnim brzegu Anduiny, powyżej wodospadów Rauros. Na Amon Hen znajdował się Tron Wypatrywania, wybudowany przez Gondorczyków w Drugiej Erze jako strażnica chroniąca północne granice Gondoru.
Poźniej jest planeta Minas Tirith.
Zostało zbudowane przez Numenorejskich wygnańców przybyłych do Śródziemia. Była siedzibą Anariona, a później rodu królów Gondoru i Namiestników. Miasto pierwotnie zwane było Minas Anor (w sindarinie Wieża Słońca). Gdy Minas Ithil zostało przejęte przez Upiory pierścienia i nazwane Minas Morgul, miasto nazwane zostało Wieżą Czat, jako że od tej pory stało ono na straży, broniąc Gondoru przed złem z Mordoru.
Następna planeta to Helmowy Jar.
Kręty wąwóz, w którym znajdowała się twierdza królów Rohanu, zwana Rogatym Grodem. Znajdował się w Dolinie Zachodniej Bruzdy, 75 mil na północny wschód od Edoras. Oprócz fortecy, znajdowały się tam spore jaskinie, wyrzeźbione przez Helmowy Potok, zwane Aglarondem oraz Helmowy Szaniec. Podczas Wojny o Pierścień rozegrała się tu bitwa o Rogaty Gród.
Kolejna planeta nosi nazwę Osgiliath,
Osgiliath to pierwsza stolica Gondoru, miasto wzniesione na obu brzegach Anduiny w połowie drogi między Minas Anor a Minas Ithil. Założone zostało przez Elendila i jego synów, Isildura oraz Anáriona, w 3320 roku Drugiej Ery.
Od początku była to największe i najwspanialsze miasto Południowego Królestwa. Ważnymi tamtejszymi budowlami był Dom Króla i Gwiaździsta Kopuła, gdzie przechowywano Kryształ Osgiliath, najważniejszy z palantírów Gondoru. Nad rzeką, przepływającą przez środek miasta, wzniesiono liczne mosty, a do miejskich nabrzeży mogły przybijać statki.
Następna planeta to Imladris.
Legendarna siedziba elfów ze świata Śródziemia zwana częściej Rivendell.
Jest położona na brzegu przełomu rzeki Bruinen (jedno z głównych wejść do Rivendell znajduje się obok brodu Bruinen), pod Górami Mglistymi. Siedziba i azyl elfów w ukrytej dolinie o stromych stokach, położonej w Klinie, założona w 1697 roku Drugiej Ery przez Elronda, który schronił się tu wraz z resztkami Gwaith-i-Mirdain po zniszczeniu Eregionu. Większość elfów z Rivendell była Eldarami, wśród nich byli wielcy władcy, Gildor i Glorfindel.
Ostatnia planeta nosi nazwę Eregion.
Kraina elfów położona na południowym zachodzie Eriadoru, między rzekami Glanduiną, Mitheithel i Bruinen, u stóp zachodniej strony Gór Mglistych, niedaleko Khazad-dûm (słynnej siedziby krasnoludów. Królestwo założył tam Celebrimbor, syn Curufina, w 750 roku Drugiej Ery[1]. Jego stolicą było Ost-in-Edhil. Elfowie z Eregionu (głównie Noldorowie) nawiązali szczególnie bliskie kontakty z sąsiednim Khazad-dûm, słynnym z wydobywanego tam mithrilu (właśnie z tego powodu elfowie założyli swoje królestwo w tym miejscu). Przez kolejne lata kwitła między oboma plemionami rzadko gdzie indziej spotykana przyjaźń. W Eregionie działało słynne bractwo Gwaith-i-Mírdain, skupiające znakomitych złotników i kowali elfów. Jednym z nich był sam Celebrindor. Oni to właśnie przyjęli w swym królestwie Saurona, ukrywającego się pod imieniem Annatara (około 1200 roku Drugiej Ery). Częściowo dzięki jego radom wykonali wielkie Pierścienie Władzy. Jednak Sauron zrobił swój Jedyny Pierścień, by móc kontrolować wszystkie pozostałe. Dowiedziawszy się o tym, elfowie ukryli swe trzy najcenniejsze Pierścienie, lecz Sauron rozpoczął z nimi otwarta wojnę (1693 rok). W końcu zdobył Ost-in-Edhil i zniszczył cały Eregion (1697). Resztki elfów uciekły do Imladris, założonego przez Elronda.[/img] |
|